W Krakowie odbyła się konferencja „Jakość edukacji czy/i jakość ewaluacji?", współorganizowana przez Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, Ośrodek Rozwoju Edukacji i Erę Ewaluacji. Przez cztery dni ponad 300 dyrektorów szkół, nauczycieli, pracowników kuratoriów, urzędników odpowiedzialnych za oświatę i naukowców dyskutowało o tym, co zrobić, aby polepszyć jakość edukacji.
Prelegentami podczas konferencji byli najwybitniejsi eksperci oświatowi z kraju i zagranicy. Przyjechał m.in. prof. John MacBeath z Uniwersytetu w Cambridge, który bardzo pozytywnie wyrażał się o tym, w jaki sposób w Polsce wprowadzany jest system ewaluacji placówek oświatowych. – Pracowałem nad ewaluacją w około 30 krajach. Jeszcze nie widziałem żadnego, który miałby już wszystko idealnie urządzone. U Polaków wspaniałą rzeczą jest to, że pragną się uczyć: nie tylko tego, co robić, ale też czego unikać – mówi prof. MacBeath.
W konferencji wzięła także udział Krystyna Szumilas, sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Podkreślała konieczność debaty nad wymaganiami stawianymi przez państwo szkołom. – Musimy się wspólnie zastanawiać, jakie wymagania są istotne dla podnoszenia jakości edukacji. Może trzeba coś dopisać, coś wykreślić, coś zmienić? – apelowała do uczestników spotkania.
System ewaluacji i zdefiniowane w jego ramach 17 wymagań wobec placówek oświatowych były jednym z licznych zagadnień poruszonych podczas krakowskiej konferencji. Każda z sesji eksperckich była poświęcona innemu tematowi.
Prof. John Fischer i mgr Jeff Taylor z USA podczas swojej sesji eksperckiej skupili się na problematyce budowania zespołów współpracujących ze sobą nauczycieli. Dowodzili, że receptą na sukces jest jasno określony, wspólny cel, sformułowany na podstawie analizy zbieranych systematycznie danych o postępach uczniów. Sesja ta była transmitowana do USA.
Dr Tony MacFayden przedstawił brytyjskie doświadczenia w zakresie funkcjonowania doradztwa. Głównym celem reform w Zjednoczonym Królestwie, adresowanych do uczniów w wieku 14–19 lat, jest zapewnienie młodzieży pomocy w wyborze kariery i podjęciu decyzji o dalszej edukacji – zwłaszcza w kontekście zmieniającej się sytuacji ekonomicznej i coraz większej konkurencji na rynku pracy.
Dr Doreen Uhas Sauer, amerykańska nauczycielka z 40-letnim doświadczeniem, opowiadała o tym, jak powinna wyglądać współpraca szkoły z lokalną społecznością, tak aby uczniowie chętniej się angażowali w tego typu działania.
Prof. Kathleen Lynch z University College w Dublinie tłumaczyła, jak warunki ekonomiczne wpływają na szanse edukacyjne uczniów.
Dr Danuta Elsner poruszyła problematykę związaną z tworzeniem koncepcji pracy szkoły, zaś dr Barbara Wójcik mówiła o budowaniu zaufania do edukacji. Więcej informacji na temat poszczególnych sesji tutaj.
Wszystkie te zagadnienia, a także wiele innych, poruszonych podczas sesji eksperckich, spotkały się z dużym zainteresowaniem ze strony słuchaczy. Równie cenna okazała się możliwość wymiany doświadczeń zarówno z prelegentami, jak i z pozostałymi uczestnikami konferencji.
– To dobrze, że możemy się dowiedzieć, jak inni rozwiązywali problemy, zamiast uczyć się na własnej skórze metodą prób i błędów – komentuje Bożena Krzyżanowska, dyrektor Zespołu Szkół w Siemiatyczach (woj. podlaskie).
– Rozmowy z innymi nauczycielami, którzy borykają się z podobnymi problemami, były bezcenne. Podobnie jak sesje. Chciałabym, żeby w podobnych sesjach mogli uczestniczyć wszyscy moi nauczyciele – dodaje Beata Cichocka, dyrektor Zespołu Szkół w Krównikach na Podkarpaciu.
Więcej wypowiedzi uczestników ponizej:
Zobacz relacje uczestników
